Oyun yazarı İsmet Küntay vefatının 47. yılında anılıyor

Küntay, Ömer Kamil Bey ile Rus asıllı Aliye Hanım'ın (Ola) 3 oğlundan biri olarak 1923 yılında Artvin'in Sirya bucağına bağlı Oruçlu köyünde doğdu.

İlkokulu Ankara'da Gazi İlkokulu ve Mimar Kemal İlkokulu'nda, ortaöğrenimini Cebeci Ortaokulu'nda ve Bursa Erkek Lisesi'nin orta kısmında okuyan Küntay, lise tahsilinin bir kısmını Bursa Erkek Lisesi'nde, kalanını da özel Feyziati Lisesi'nde tamamladı.

Üniversiteye gidemeyen ve Sümerbank İstanbul Beyoğlu Şubesi'nde veznedar olarak işe giren usta yazar, bankada tanıştığı Nadide Kavroğlu ile 2 Temmuz 1959'da evlendi.

İsmet Küntay, 1967'de Sümerbank'tan malulen emekliye ayrıldıktan sonra, yakın aile dostu Suphi Baykam'ın zorlaması ile HASTAŞ Genel Müdürlüğü, Genel Sekreterliği ve Halk Ticaret TAŞ Genel Müdürlüğü yaptı, bir yıl sonra istifa ederek ayrıldı.

Dergilerde hikayeler kaleme aldı

İlk sanat çalışmaları mizah alanında olan ödüllü yazar, "Amcabey" ve "Zübük" dergilerinde hikayeler yazdı.

Küntay, bir dönem Ferhan Şensoy ile birlikte çalıştı. Ardından uzun süre Ankara Sanat Tiyatrosu'nda çalıştı, dekor taşıdı, sahne düzenlemesi yapıp perde çekimlerinde bulundu.

Çok sayıda ödüllü tiyatro eserine imza atan İsmet Küntay'ın ilk oyun denemesi olan "Pompa", Devekuşu Kabare Tiyatrosu'nda 1968'de oynandı.

Küntay, mizahi hikayeler yazarak başladığı edebi hayatına oyun yazarlığı ile devam etti.

Tiyatro için "Özel bir tiyatro eğitimim yok. Okulda iki kere ikinin kaç ettiğini, en yüksek dağın kaç metre olduğunu öğrettiler. Ben gerisini Ahmet'ten, Mehmet'ten öğrendim." değerlendirmesini yapan İsmet Küntay, tiyatrocu olmanın inceliklerini zaman içinde kazandığını belirtmişti.

Oyunları uzun yıllar sahnelendi

Sanatçının ünlü oyunu "403. Kilometre" başta olmak üzere birçok oyunu, Ankara Sanat Tiyatrosu ve çeşitli tiyatro toplulukları tarafından uzun yıllar defalarca sergilendi.

Nesnel gerçekliği yansıtmaya çalıştığı oyunlarını Ankara Sanat Topluluğu sanatçılarıyla yazan Küntay, ilk uzun oyunu "Tozlu Çizmeler" ile bir grup subayın işgal altındaki İstanbul'da ulusal harekete hazırlanışını anlattı.

Tiyatronun ancak bir topluluk anlayışı ile üretilebileceğini savunan ve eserlerini de bu çerçevede yazmaya özen gösteren İsmet Küntay, 25 Temmuz 1974'te Ankara'da vefat etti.

Ölümünden sonra Nadide Küntay, eşinin "Ben, 403. Kilometre'ye kadar getirdim, benden sonrakiler de daha ileri kilometrelere götüreceklerdir." dediğini belirterek, Türk tiyatrosunu ileri götüren yazarlara her yıl verilmek üzere "İsmet Küntay Ödülü"nü başlattı.